23 lutego obchodzimy Światowy Dzień Walki z Depresją. Ma on wyraźnie przypominać, jak przebiegłą i groźną chorobą jest to zaburzenie – wzmocnić percepcję na to, że depresji nie można lekceważyć, a dotkniętych ją chorych – stygmatyzować.
Depresja jest zaburzeniem psychicznym, które bardzo zakłóca codzienne życie poprzez obniżenie nastroju i brak chęci do życia. Gorszy dzień może zdarzyć się każdemu, ale jeśli jest ich coraz więcej, może to być objaw choroby, która wymaga pomocy specjalisty.
„Jeśli ktoś choruje na serce, na raka, czy na nerki, to ludzie często chcą mu pomóc, współczują mu, otaczają go jakąś opieką, natomiast jeśli ktoś choruje na mózg – to tak dobrze już nie jest. Często ludzie są wtedy zdystansowani, może nawet agresywni, a czasami się śmieją.” – dr n. med. Maciej Klimarczyk
W Polsce nawet 1,5 mln osób zmaga się z tym schorzeniem. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) depresja jest główną przyczyną niezdolności do pracy na świecie, jest również najczęściej spotykanym zaburzeniem psychicznym. Choruje na nią w ciągu całego życia kilkanaście procent populacji osób dorosłych. Co dziesiąty pacjent zgłaszający się do lekarza pierwszego kontaktu z powodu innych dolegliwości ma pełnoobjawową depresję, a drugie tyle osób cierpi z powodu pojedynczych objawów depresyjnych. Niestety nadal ponad połowa przypadków pozostaje nierozpoznana, a pośród osób z rozpoznaną depresją tylko połowa otrzymuje adekwatną pomoc.
Co zrobić i jak zwracać się do osoby, która choruje na depresję? Pamiętajmy, że samoocena osoby chorej jest obniżona, należy więc działać i rozmawiać w sposób nienachalny oraz uważny. Postaraj się używać zwrotów:
- „Wierzę w ciebie”
- „Mogę sobie tylko wyobrazić, co przeżywasz, bez względu na wszystko, zawsze jestem z tobą”
- „Zróbmy coś razem, jak mogę ci dzisiaj pomóc?”
- „Możesz na mnie liczyć w każdej sytuacji, zawsze będę cię wspierał”
- „Jesteś dla mnie ważną osobą”
- „Każdy ma prawo do słabości”
Jak wspierać innych w depresji? :
- Nie bądź zbyt szybki, nie przytłaczaj chorego rozpędem i rozmachem swego działania.
- Nie rób za chorego wszystkiego, pozostaw margines dla jego aktywności.
- Nie uszczęśliwiaj na siłę. Uzgadniaj z chorym zakres i kierunek pomocy.
- Spróbuj zachęcić chorego do ćwiczeń fizycznych – ale nie na siłę. Najpierw wystarczy coś małego, np. 5-minutowy spacer, a wraz z poprawą samopoczucia można zwiększać czas i intensywność ruchu.
- Bądź wytrwały. Wielokrotnie powtarzaj, że będzie dobrze, że z depresji można się wyleczyć – i nie trać przy tym cierpliwości.
- Unikaj łatwego pocieszania i komunałów. Nie mów np. „Przesadzasz”, „Ogarnij się”, „Rusz się”, „Mnie też nie jest łatwo”. To bardzo zraża osoby chore i sprawia, że czują się jeszcze bardziej niezrozumiane i samotne.
- Nie podważaj autorytetu lekarza. Ważne, aby pacjent mu wierzył.
- Jeśli osoba chora będzie mówić o samobójstwie, informuj o tym lekarza i inne bliskie osoby, nawet jeśli poprosiła Cię o zachowanie tajemnicy.
KPP w Raciborzu
